Charakterystyka układów plastifikujących

13 sierpnia 2018
Charakterystyka układów plastifikujących

Jedną z najpopularniejszych metod obróbki tworzyw sztucznych jest obecnie formowanie wtryskowe, bądź wytłaczanie profili. Metoda ta polega na uplastycznieniu tworzywa sztucznego w układzie ślimak – cylinder a następne wtryśnięcie do form wtryskowych, bądź wytłoczeniu w głowicy wytłaczającej.

Zadania układu plastyfikującego

Układ plastyfikujący składa się ze ślimaka, cylindra, oraz zaworu zamykającego dla wtryskarek. Mogą mieć jednak różną budowę, zależną chociażby o rodzaju przetwarzanego materiału.  Jak przebiega proces? W cylindrze ogrzewa się tworzywo, a ślimak je uplastycznia. Miesza jego składniki w jednorodną masę właściwie homogeniuzując materiał. Następnym krokiem jest wciśnięcie masy do formy przez specjalne dysze. Jak łatwo można się domyślić, ślimak musi mieć odpowiednią geometrię. Ślimaki i cylindry pracują w cyklu ciągłym przez co dochodzi do stopniowego ich wytarcia. Dlatego raz na jakiś czas należy je zregenerować. W przeciwnym wypadku wydajność procesu maleje oraz pojawiają się problemy ze stabilizacją ciśnień, co przekłada się za zwiększenie się braków produkcyjnych..

Regeneracja układów plastyfikujących

Regeneracja układów plastyfikujących to standardowo wykonywana usługa, dzięki której Przywraca się przydatność pełnowartościową układu do pracy. Regenerację cylindrów zazwyczaj przeprowadza się jedną z dwóch metod: poprzez honowanie lub tulejowanie. Honowanie to nic innego jak powiększenie średnicy cylindra przez usunięcie, a następnie przeszlifowanie jego warstwy wewnętrznej. Następnie cylinder podlega obróbce cieplno-chemicznej dla przywrócenia jego pierwotnej twardości. Tulejowanie z kolei polega na usunięciu warstwy wewnętrznej cylindra tam, gdzie zużywa się najbardziej i zastąpieniu jej tuleją.